Ervaringsdeskundige
Nienke Leemrijse van Beek
Van mijn 17e tot mijn 25e heb ik geworsteld met boulimia nervosa. Een eetstoornis welke ik voor anderen verborgen kon houden waardoor het gevecht met eten en niet-eten groot was. Ik voelde me eenzaam, ontredderd, ongezond, lelijk en niks waard. De negatieve gedachten raasden door mijn hoofd, mijn emoties drukte ik weg en mijn lichaam werd een lijdend voorwerp.
Voelen vond ik moeilijk en praten over mijn gevoel kon ik niet. Een moment van rust vond ik in eetbuien, welke ik meerdere malen per week had. Het moment van stilte in mijn hoofd en in mijn lijf waren fijn. Totdat ik ontwaakte uit de eetbui en besefte dat ik mijn lichaam had volgestopt met eten waardoor ik 'dik' zou worden en mezelf nog minder waard vond. Het eten moest zo snel mogelijk uit mijn lijf wat resulteerde in extreem compenseren, strenge diëten en obsessief sporten. De cirkel van eetbuien en het compenseren werd steeds heftiger. Je kan het zien als een windvlaag wat met de tijd begon aan te voelen als een tornado van gedachten, gevoelens en emotionele pijn.